تعداد بازدید : 69482
تعداد نوشته ها : 17
تعداد نظرات : 4
در اصفهان بازار از قديم الايام وجود داشته است و يك يك از بازارهاى ويران شده نيز در جاى خود بيان گرديد. بازارهائى كه بيشتر آن از ساختمان سلاطين و بخصوص صفويه است و وجود دارد بقرارى است كه در پائين مينگارد:
سر در قيصريه
در مقابل مسجد شاه در شمال ميدان شاه اصفهان سردرى هلالى شكل با كاشيكارى مجلل و با شكوهى پديدار است كه از آنجا داخل بازار قيصريه مي شوند. اين سردر به امر شاه عباس بزرگ در سال1011ه.ق از روى سردر قيصريه آسياى صغير ساخته شده و چون در قديم الايام عموم مردم بخصوص سلاطين
بيشتر پادشاهان دوران مختلف وشخصيتهاي متنفـذ و مرفّه اصفهان به ساختن باغهاي بسيار زيبا مبادرت نموده اند معمولا در وسط باغ، كاخ يا عـمارتهايي مطابق هـنر و معـماري اصيل ايراني ساخته مي شد. در جلوي عـمارتها حوضهايي بزرگ، به شكلهاي هـندسي كه داراي چند فـواره بوده مي ساختند. اطراف حوض، گلكاري و چمن كاري مي شده و خيابانهايي در وسط و كنار باغ احداث مي گرديده است.
باغ نقش جهان: اين باغ در مشرق و شمال كاخ چهل ستون قرار داشته كه از باغهاي سلطنتي است و به دستور شاه اسماعيل صفوي ساخته شده است.
گورستان جديد اصفهان كه در سمت جنوب شرقي در فاصله بيست و چندكيلومتري شهر در بالاي قريه گَوَرْتْ (بفتح اول و دوم و سكون سوم و چهارم) از بلوك قهاب قرار دارد. گورستان قديم اصفهان يعني تخت‌فولاد به مناسبت آن كه از چند طرف خانه و مغازه و مدرسه و ادارات دولتي بنا گرديده بود ديگر قابل استفاده جهت دفن اموات نبود عليهذا از حدود بيست سال قبل شهرداري به فكر تهيه محل مناسبي جهت گورستان [شهر] افتاده و پس از مطالعات زياد و بررسي كليه جوانب كار، محل فوق را شايسته اين كار دانستند. از همان موقع، شروع در تهيه
در ادوار پيش، اصفهان نقش پلي را داشت كه قسمتهاي كم ارتفاع شرق فلات ايران را با سرزمين هاي كوهستاني غرب مرتبط مي ساخت و براي اطراق سرمازدگان كوهستان غرب و گرمازدگان و خستگان هواي خشك شرق، محل مناسب و مطلوبي بود. از اصفهان قبل از اسلام، يعني دوره حكومت مادها و دوره شاهنشاهي هخامنشيان، اشكانيان و ساسانيان اطلاعات زيادي در دست نيست و از آن دوره ها، آثار قابل توجهي بر جاي نمانده است. آنچه مسلم است، استقرار جلگه اصفهان درميان بيابان ها و كوه هاي خشك مركزي ايران از يك طرف و اهميت و موقعيت ارتباطي خاص آ
جمعيت تقريبي اصفهان را در دوره هاي پيش از تيموريان و مغولان، براساس برآوردهاي مورخان و جهانگردان و بررسي ديگر آثار و شواهد، حتي تخمين نمي توان زد. در دوره صفويه و دوران سلطنت شاه عباس نيز به رغم تعداد زياد جهانگردان خارجي كه درباره جمعيت اصفهان حدسهايي زده اند راه بجايي نمي توان برد. شاردن كه در دوران سلطنت شاه عباس دوم (1052 تا 1077 هجري قمري/="1642" تا 1667 مسيحي) در اصفهان بوده است جمعيت اين شهر را حداقل 600000 و حداكثر يك ميليون و صد هزار نفر تخمين مي زند. اين با شكوه ترين و آبادترين دوره حي
شهر اصفهان در 424 كيلومتري جنوب تهران واقع شده است. اصفهان از آنجا كه مركز استان است بين دو رشته كوه قرار دارد. در غرب مناطق كوهستاني تا استان چهارمحال ادامه دارد. در شرق كوههاي كركس و قهرود واقع شده‌اند. منطقه جلگه‌اي از آبرفت جويبارهاي كوهستاني و رودخانه زاينده رود به وجود آمده است.اصفهان با داشتن آب و هواي معتدل نسبتا فصلهاي منظمي دارد. زاينده رود با جاري ش